کاخ شائور (‌كاخ اردشير دوم هخامنشي) در شوش كه سال‌هاست، هيچ گردشگری از آن، بازديد نداشته و درهايش  به روی گردشگران بسته بود، ساماندهی و مرمت خواهد شد و بنا به گفته‌ی غلامعلی باغبان، مدیر پایگاه میراث فرهنگی و گردشگری شوش، درهای کاخ شائور در سال ٩١ بر روی بازديدكنندگان گشوده خواهد شد.
 سه دهه، درهای اين كاخ هخامنشی در شهر باستانی شوش به روی بازدیدکنندگان بسته بود. گردشگرانی که از کاخ آپادانا و دژ شوش بازدید می‌کردند تنها از پشت میله‌های آهنی می‌توانستند نگاهی به این کاخ بیندازند. اين كاخ دارای يک تالار ستون‌دار و دو ايوان سنگی است.
  مجتبا گهستونی،‌ دبير انجمن دوستداران ميراث فرهنگی خوزستان(تاريانا)،‌ دراين‌باره در گفت‌و‌گو با خبرنگار امرداد، گفت:‌ «شهر شوش، خود را برای ثبت جهانی آماده می كند و پرونده‌ی اين شهر برای پيوستن به يادمان‌های جهانی در دست تهيه است. از همين‌روی مسوولان،‌ بر آن شده‌اند تا يادمان‌های تاريخی اين شهر را برای بازديدهای داخلی و خارجی آماده كنند.»
 بنابر سخنان وی اين كاخ هزاران ساله كه حتا ثبت ملی هم نشده بود، امسال به سياهه‌ی يادمان‌‌های ملی پيوسته است و قرار است بهسازی و مرمت‌های لازم،‌ انجام شود تا برای ثبت جهانی شدن شهر شوش، آماده باشد چراكه كاخ شائور جدا از ديگر يادمان‌های باستانی اين شهر نيست. 
 کاخ شائور یکی از کاخ‌های هخامنشی است که گويا به هنگام انجام تعمیرات کاخ آپادانا شوش، توسط اردشیر دوم ساخته شده است. اکنون از این اثر هخامنشی تنها چندین پایه‌ستون و دیوارهای خشتی کاخ برجای مانده است.
 به هر روی بنا بر خبرها و بنا به گفته‌ی غلامعلی باغبان، مدير پايگاه ميراث فرهنگی شوش، ساماندهی اين يادمان كه شامل شناسايی قطعات، آسيب‌شناسی، مستندنگاری و وصالی کردن است،‌ آغاز شده است.
 به گفته‌ی باغبان، اين کاخ وارون(:برخلاف) کاخ آپادانای داريوش در شوش که دارای پايه و ستون سنگی است، از سرستون‌های چوبی تشکيل شده است.‌

وزارت نفت در حالی برای اکتشاف چاه‌های نفت و گاز در گستره‌های تاریخی «اندیکا» دست به كار لرزه‌نگاری و حفاری شده که سازمان میراث فرهنگی تاکنون پيامدهای اين كار را برای گستره‌ های تاریخی و طبیعی این منطقه بررسی نکرده است.
به گزارش مهر، حفاری و لرزه‌نگاری شرکت نفت در سه بخش مرکزی، آبژدان و چلوی اندیکا اجرا شده است. در این بخش‌ها، يادمان‌‌های بسياری همچون آتشکده سیم‌بند، تاق‌های سیم‌بند ، دژ زراس، دژ لیت، دژ بردی، گوردخمه دژ دز، استودان‌ها و... وجود دارد.
 مجتبا گهستونی، سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی خوزستان (تاریانا) در این‌باره گفت: «هنوز روشن نیست که این حفاری‌ها و لرزه‌نگاری‌ها چه ويراني‌هايي را در پی داشته است چون این شهرستان با وجود آثار تاریخی بسياري که دارد، اداره‌ي میراث فرهنگی ندارد.»
به گفته‌ي وي در شهرستان اندیکا ٢٧ يادمان ثبت شده در سياهه‌ي آثار ملی داريم.
مجتبا گهستونی، گفت: «امواج مصنوعی پيامدهای ويرانگري دارد به ويژه این که ممکن است، ترک‌خوردگی و ریزش بناها را در پی داشته باشد.»
به باور وی پيامدهای این لرزه‌ها بستگی به جنس زمین‌(سازند) و نوع لرزش دارد از همين روی نیاز است تا کارشناسان میراث فرهنگی این موضوع  را بررسی کنند.
پیش از این نیز انجمن دوستداران میراث فرهنگی خوزستان از حفاري‌های غیرمجاز در گستره‌ی پارینه‌سنگی اندیکا خبر داده بود.
بررسی‌های باستان‌شناسی در بخشی از این شهرستان به دهه‌ی ٥٠ بازمي‌گردد که توسط کلاوس شیپمن و واندنبرگ، یحیا کوثری، اسماعیل یغمایی، یوسف مجیدزاده، هنری تی رایت در گستره‌ي سد شهید عباسپور و شیمبار به صورت کوتاه انجام شده است. 
بعدها نيز ایوب سلطانی از باستان‌شناسان اندیکایی، يادمان‌های تاریخی شهرستان را بررسی کرد اما اکنون بررسی‌های وی در سازمان میراث فرهنگی خوزستان بلا استفاده مانده است و تاکنون منتشر نشده‌اند.
شهرستان انديكا در شمال‌خاوری استان خوزستان، يكي از گستره‌های گردش‌پذير ايران است كه با طبيعت زيبا و بكر و يادمان‌هاي باستانی چند هزارساله، بي‌گمان بيش از اين‌ها نياز به توجه دارد.