به نام خداوند مهر آفرین
سال 14094 اهورایی، 7037 میترایی، 3753 زرتشتی، 2573 کوروشی (شاهنشاهی) و 1394 خورشیدی

بنام خدا


   نقش‌برجسته‌ی «کورنگون»، ناپديد می شود

  كهن‌ترين نقش‌برجسته‌ی جهان در چندقدمی خاموشی

  خبريار امرداد- نگار پاكدل :

سنگ‌نوشته كورنگون

 نقش برجسته‌ی «کورنگون» در ممسنی شیراز که به گفته یک باستان‌شناس، كهن‌‌ترین نقش‌برجسته‌ی جهان است رفته رفته در حال ناپدید شدن است.
 
به گزارش مهر،«حسن حبیبی فهلیانی»، پژوهشگر و مدیر پیشین میراث فرهنگی ممسنی گفت:   «نقش‌برجسته‌ی کورنگون» در سال 1300 خورشیدی به كوشش «بارون افن هم» پیدا شد و در سال 1303خورشیدی «پروفسور ارنست هرتسفلد آلمانی»، کاوش‌های باستان‌شناسی را بر رویش انجام داد. دیرینگی تاریخی این سنگ‌نگاره به 2400 پیش از میلاد مسیح می‌رسد
  نقش‌برجسته‌ی کورنگون ایلامی است و برخی از بخش‌های آن اصل سومری(دولت سومریان در 3000 سال پیش از میلاد)را نشان می‌دهد. برای نمونه تاجی که بر سر الاه و الاهه نقش شده با شاخ‌های جدا از هم، در دوران سومر پیش از دوره‌ی آکاد (طایفه‌ای از بنی‌سام که نزدیك به3000 سال پیش از میلاد در کلده سفلی زندگی می‌کردند) فراوان دیده شده است. الاه در دست خود ظرفی گرفته که پر از آب حیات بوده و به سوی صف‌های پرستش‌کنندگان خود روان کرده است.
 در این نقش‌برجسته چهره‌ی مردها در سمت راست و چهره‌ی زن‌ها در سمت چپ نقش شده‌ا‌ند. زن‌ها پوششی بلندتر از مردها بر تن دارند.

  وی افزود: «تاکنون نسخه‌‌ای همانند این نقش‌برجسته در میان‌رودان و در جاهای باستانی جهان پیدا نشده است. اما یک نمونه از نقش‌برجسته‌ی کورنگون، در نقش‌رستم نزدیک تخت‌جمشید، دیده شده که تا نیمه‌ی دوم سده‌ی سوم میلادی پابرجا بوده است
  به گفته‌ی حبیبی نقش‌برجسته‌ی کورنگون یک نیایشگاه مهم ایلامی در شهرستان رستم بوده است و این نقش ثابت می‌کند که تمدن ایلام در آن زمان تا شهرستان‌های ممسنی، رستم، مرودشت و پرسپولیس گستردگی داشته است.

 






ارسال توسط سورنا

بنام خدا


نخستین شهرهای ایرانی چه هنگام پدید آمدند؟



خبرنگار امرداد - بهنام مرادیان :

 

نشست معرفی و رونمایی کتاب «تاریخ شهر و شهرنشینی» نوشته جهانشاه پاکزاد، که به دست انجمن مفاخر معماری ایران در موزه هنر برگزار شد، پیرامون یک پرسش چالش‌برانگیز درباره شکل‌گیری نخستین شهرهای ایرانی، گفت و گوهای بسیاری را برانگیخت.

در این نشست که در پسین روز 9 مهرماه برگزار شده بود، احمد سعیدنیا، با بیان اینکه آموزش تاریخ شهرنشینی در دانشگاه‌ها، همواره با کاستی رو به رو بوده است، این پرسش را مطرح کرد که چرا در این کتاب، آورده شده که در بخش خاوری(:شرق) ایران، در پیش از اسلام شهری نبوده است. سعدنیا برای روشن شدن سخنش به این استدلال پرداخت که شهرهایی مانند مرو یا هرات شهرهای بزرگی در این دوران بوده‌اند. افزون بر این که هنگامی که ما نقش ارتباطی ایران به عنوان گلوگاه جاده ابریشم را می‌بینیم، پس ابزارها و سکه‌ها باید در شهرهایی ساخته شده باشند.

جهانشاه پاکزاد، استاد دانشگاه شهید بهشتی و نویسنده این کتاب، درباره انگیزه‌های خود از نگارش این کتاب گفت: من دوران جوانی خود را تا زمان دکترا در آلمان سپری کردم و همواره این پرسش برای من مطرح بود که ایران و غرب را با یکدیگر مقایسه کنم. این کتاب پاسخی است به این نیاز که تاریخ شهرهای ما و زندگی شهری و مدنی ما چیست. من در این کتاب کوشیده‌ام بی‌طرفی در پیش گیرم و درباره ایران پیش و پس از ساسانیان، تعصبی به خرج نداده‌ام. این کتاب هر چند نگاهی بر پایه دانش معماری و شهرسازی و تاریخ آن دارد اما در درون خود نشان می‌دهد که گرفتاری ما در ایجاد یک جامعه مدنی کجاست؟ ما تا کی می‌خواهیم بگوییم استعمار با ما چنان کرد. این درست است که استعمار به ما آسیب زد. اما در یک دعوا هم اگر یک طرف نداند که سوی دیگر ناتوان است، درگیری را آغاز نمی‌کند و این سستی ما بوده است که استعمار را تشویق به استعمار کرده است.

پاکزاد در ادامه افزود: برداشت کنونی ما از شهر، همان شهرهای کلاسیک اروپایی است که آن هم از سده‌های وسطی، پدید آمده‌اند و در کنار روستاها، بدین گونه تعریف شده‌اند تقسیم‌کاری میان صنعت و بازرگانی در شهرها و کشاورزی و دامداری در روستاها وجود داشته است. اما این دسته‌بندی در دوره‌تاریخی ایران آشکار نیست. برای نمونه ری یا نیشابور، منطقه هستند نه شهر. همانگونه که هنوز هم ما وقتی می‌گوییم سمنان، قزوین، اصفهان، یزد نمی‌دانیم درباره شهرستان، شهر یا استان سخن می‌گوییم.

وی در ادامه گفت: زندگی ایرانی بیشتر روستایی بوده است و روستاها خود، ابزارهای کشاورزی یا جنگی را می‌ساخته‌اند و سکه نیز در ارگ‌ها ضرب می‌شده است.  

پاکزاد در پایان گفت: من در این سال‌ها دریافتم که جهان ما و غرب دو جهان متفاوت است و ساده‌انگاری است که بخواهیم در زمینه‌هایی «کپی‌برداری» کنیم.

سهراب مشهودی دیگر سخنران این نشست، با سپاس از جهانشاه پاکزاد به این روی که پس از پایان تحصیل در باخترزمین به ایران بازگشت و هیچگاه نکوشید یک نگرش باختری را بر معماری ایرانی تحمیل کند گفت: این کتاب به بررسی تفاوت شهر با سکونتگاه پرداخته و این پدیده را نشان داده است که شهر در دوره‌های تاریخی گوناگون گاه به معنای ایالت و گاه به معنای فرمانروایی محلی بوده است. از همین رو است که در این کتاب، نخستین شهر در گستردگی و نوع شغل‌های آن، از زمان شاپور دوم ساسانی شکل می‌گیرد.

فرح حبیب، سخنران دیگر این نشست، با اشاره به اینکه از زمانی که دانشجوی دکتر پاکزاد بوده است تا کنون، وی را در حال پژوهش در این زمینه دیده است به برخی ویژگی‌های برتر این کتاب همچون چند سویه بودن، جدول‌بندی زمانی رویدادها، واژه‌نامه تخصصی و امانت‌داری علمی دقیق، اشاره کرد.






تاريخ : سه شنبه 19 مهر 1390برچسب:تاریخ شهر,شهرنشینی,تمدن,مدن,,
ارسال توسط سورنا
آخرین مطالب

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 78 صفحه بعد

آرشیو مطالب
پيوند هاي روزانه
امکانات جانبی